czwartek, 23 kwietnia 2020

Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich

Dzisiaj święto wszystkich książkomaniaków, więc uznałam to dobry dzień na pokazanie swojej ulubionej książki. Trafiłam na nią kilka lat temu. W zbiorze obowiadan Księgarnia przy ulicy Wiśniowej, każdy autor opierał się na wybranej książce. I w jedno właśnie na Zabić Drozda. Urzekł mnie jeden z cytatów: "nie można poznać człowieka, póki nie włoży się jego butów i nie pochodzi się w nich trochę." Postanowiłam że sięgnę po nią. Zamówiłam w bibliotece i niecierpliwie czekałam na swoją kolej. Jakie było moje szczęście, gdy następnego dnia idąc do innej biblioteki, znalazłam ją na koszyku z oddanymi książkami. Wiedziałam, że jest mi pisana! Nie przytoczę dokładnie treści książki bo wyznaje zasadę J. Pilcha:
"Książek nie czyta się po to, aby je pamiętać. Książki czyta się po to, aby je zapominać, zapomina się je zaś po to, by móc znów je czytać." A to idealnie pasuje do tej książki, będę do niej często wracać.
A co mnie w niej urzekło? Że pokazane jest jaki świat bywa niesprawiedliwy i trzeba byc niezwykle odważnym, by postępować zgodnie ze swoimi wartościami. To też wielka lekcja tolerancji, której znów zaczyna nam brakować. Główna bohaterka właśnie tak postępowala, choć była młodziutka. To była jedna z tych książek, które chce i nie chce się skończyć. A po ostatniej kropce jest wielki niedosyt. A kwintesencja jej jest cytat o tytułowym drozdzie: "Drozdy nie robią nam nic złego, tworzą jedynie muzykę, która cieszy nasze uszy. Nie wyjadają nam plonów z ogrodu, nie gniazdują w zebranej kukurydzy, nie robią absolutnie nic poza jedną rzeczą: śpiewają nam z głębi serca. I dlatego zabić drozda to grzech."
Trzeba dodać, że autorka napisała dopiero przed śmiercią drugą swoją książkę -dalsza część Drozda pt. Idź postaw wartownika. Niestety ta jest wielkim rozczarowaniem i  Zabiła drozda. Szkoda że nie została autorką jednej książki.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz